Vakantie VS. Nuttigheid
Door: Lisanne Foppen
Blijf op de hoogte en volg Lisanne
03 November 2014 | Zuid-Afrika, Cato Ridge
Omdat vele van jullie het nodig vonden om mij te vragen of ik hier alleen maar vakantie aan het vieren was of dat ik hier ook nog iets nuttigs deed, heb ik besloten dat deze blog iets meer inhoud moest bevatten. Alhoewel ik niet begrijp wat er niet nuttig is aan vakantie vieren, ontspanning is namelijk iets heel nuttigs wat maar weinig mensen tegenwoordig nog doen. Dus op mijn beurt wil ik jullie iets vragen lieve lezers, wanneer zijn jullie voor het laatst écht ontspannen geweest?
Na mijn avontuurlijke tocht door Botswana en Zimbabwe voelde de maandag echt als een typische maandag. Met een lichtelijke kater van herinneringen en ervaringen ben ik begonnen met het dagelijks leven in Zuid-Afrika als vrijwilliger op Gods Golden Acre. Héél gek dat het op een maandag als deze ineens toch niet meer zo vrijwillig voelt. Ik moest mijzelf dan ook uit bed slepen om vervolgens mijn voeten op de ijskoude vloer te zetten. Ja ijskoud, iets wat jullie lezers ook maar niet lijken te begrijpen. Het is hier kouder dan bij jullie. Dit heb ik op verschrikkelijke wijze ondervonden. Afgelopen zaterdag ben ik 23 jaar geworden en ik was voor mijn vertrek er heilig van overtuigd dat dit mijn eerste jaar zou worden dat mijn verjaardag zonnig zou gaan verlopen. Niets was minder waar, ik heb al mijn truien die dag aangehad en twee paar sokken maakten mijn voeten niet warm. Toen ik ook nog foto’s toegestuurd kreeg van mensen in Nederland met T-shirts ben ik even stilletjes gaan huilen en ben ik mijn warme bed ingedoken. Hoe is het mogelijk dat ik mijn verjaardag in verdorie Nederland zonnig had kunnen vieren. Ik heb doorgezet en ik ben doorgegaan en de vele wijntjes die avond hebben mijn lichaam verwarmd en door het vele eten heb ik een speklaag(je) gekweekt voor de volgende koude dagen.
Terug naar de typische maandag. Nadat mijn voeten de koude vloer aangeraakt hadden en ik mijzelf ingepakt had met lagen kleding ging ik van start. Eerst voor school, het plan van aanpak moest gemaakt worden en bovendien gingen de lessen over HIV/AIDS die dinsdag van start. Uiteraard waren de prioriteiten snel duidelijk, eerst mijn project; de lessen voorbereiden die twee keer in de week gegeven gaan worden op de Mophela Primary School in de vallei. Samen met Ilone die eveneens Social Work studeert ben ik verantwoordelijk voor de train de trainer manual die wij naar een hoger level moeten gaan tillen. Deze manual bevat twintig lessen met informatie over HIV/AIDS die wij moeten gaan overbrengen op de kinderen. We bereiden de les van dinsdag dan ook goed voor en zijn benieuwd hoe deze zal gaan verlopen. Voor de klas staan is iets wat ik vaker gedaan heb en het is iets wat ik erg graag doe. Toch is dit heel andere koek. Lesgeven aan kinderen die de Engelse taal niet volledig beheersen, die onzeker zijn en die mij met Miss Foppen moeten aanspreken en mij nooit in de reden mogen vallen maakt mij toch nerveus . Over dat Miss Foppen weet ik trouwens niet of dat voor hen ongemakkelijk gaat worden of voor mij. Ik denk voor mij. Ik moet mezelf maar voor die tijd in de spiegel aanspreken met:’’ Hello Miss Foppen, how are you today?’’. Ik lig nu al in een deuk. Maar het feit dat de kinderen mij niet in de reden mogen vallen bevalt mij wel, kinderen in Nederland kunnen daar best nog wat van leren.
De voorbereidingen voor de lessen zijn gemaakt en om drie uur start mijn taak als vrijwilliger. Ik ben verantwoordelijk voor het huiswerk van een jongedame genaamd Samkwela( spreek uit Samkelo) en een jongeheer genaamd Spesishle die ik vanaf moment één maar Spé heb genoemd. Over de namen hier kun je écht je tong breken. Om nog maar te zwijgen over die gekke klik die staan voor een x en een c. Zeven weken verder en ik kan eindelijk Sawubona zeggen wat hallo betekent. Tot zover mijn talenknobbel. Het huiswerk wat ik samen met de kinderen maak is gelukkig niet moeilijk, de kinderen zover krijgen om hun huiswerk te maken is een ander verhaal. Dacht ik aan kinderen te willen beginnen zodra het kon maar ineens is het gedaan met die gedachte, ik ben er geloof ik nog niet zo klaar voor.
De begeleiding van het huiswerkritueel neemt ongeveer een uur in beslag, de rest van de tijd vermaak ik de kinderen en houd ik toezicht. Om zes uur is het etenstijd voor de kinderen en worden ze stipt op die tijd in de keuken(eetzaal) verwacht. Wanneer ze te laat zijn worden zij gestraft, toch is ook dit een behoorlijke klus om de kinderen zover te krijgen naar de keuken te gaan. Maar waarom zou je als kind ook luisteren naar een vrijwilliger die binnen vier maand weer ingeruild gaat worden voor een volgende vrijwilliger. Bovendien heeft elke vrijwilliger zijn eigen aanpak wat kinderen begeleiden betreft, de kinderen blijven daarentegen hetzelfde. Ik begrijp die kinderen wel. Wanneer de kinderen eindelijk zitten is het voor mij ook etenstijd. Na het eten begint het volgende ritueel om zeven uur. Het ‘’ naar bed brengen’’ ritueel. Om acht uur moeten de jongsten hun tanden hebben gepoetst en in bed liggen. Dit gaat ook niet zonder slag of stoot. Wanneer dit gebeurd is, is de dag voor mij als vrijwilliger voorbij. In de avond is het tijd voor een hapje en een drankje met de rest van de groep en spreken we de frustraties uit die ontstaan zijn bij één van de rituelen.
Uiteraard lees ik die avond mijn voorbereidingen voor de les van de volgende dag nog eens door. Zo nieuwsgierig en stiekem benauwd als ik ben hoop ik dat de les goed gaat verlopen. Ik oefen nog een paar keer met het Miss Foppen en ik zeg tegen mijzelf dat ik dit écht wel kan. Laat ik de les maar beginnen met dat alles gezegd mag worden en dat niemand elkaar uit mag lachen en dat fouten niet bestaan. Dat laatste zeg ik ook een keer of tien tegen mijzelf. Let’s do this.
-
03 November 2014 - 20:31
Michiel:
Hey! Geweldig weer geschreven! Heb met een grote glimlach je stukje gelezen en ik moest wel een beetje lachen over de zon enzo... Maar ik vind het wel heel tof wat je daar allemaal doet! Heel veel succes nog gewenst! -
03 November 2014 - 20:43
Henny Smits:
hoi, hoi,
Allereerst nog gefeliciteerd met je verjaardag, heb je het nog gevierd?
Het regent hier nu water en bladeren, kortom de herfst is nu echt begonnen. Ook wel weer mooi!
Ja, voor de klas staan is een vak apart, maar wel erg leuk.
Het gaat vast wel lukken met jouw instelling.
Heel veel succes!
Groetjes uit een nat en stormachtig Hilversum. -
03 November 2014 - 20:44
Chantal:
Hee Lisanne! Wat tof om dit weer te lezen en je schrijft het ook zo leuk! Stiekem ben ik toch wel een beetje jaloers op je daar in Afrika, ondanks de kou natuurlijk. Het is mooi om te lezen dat jij op deze manier daar je steentje bijdraagt. De kinderen mogen blij zijn met deze 'Miss Foppen'! Nog een fijne tijd daar, ik blijf je volgen en kan nu al niet wachten op al je verhalen! Liefs, -
03 November 2014 - 20:47
Anja:
sawubona Lisanna, of moeten we zeggen Miss Foppen,
Wij zijn fan van jouw stukjes, en je weet het, zelfs de groten op deze aarde spreken zichzelf toe, denk maar aan Obama "yes we can". Dus miss Foppen can do it too
Mooi geschreven hoor, alleen jammer dat ik voorlopig dus nog geen oma word.....
-
03 November 2014 - 21:00
Robert & Anita:
Hee Miss Foppen!
Klinkt goed hoor ;-).
Volgend jaar zullen we op je verjaardag buiten een dure taart eten oke? Hier kopen we namelijk geen hele taart voor 1,50 zoals daar ;-).
Leuk geschreven weer!
Heel veel succes maar weer.
Liefs, je grote broer en zus -
03 November 2014 - 21:20
Gerry:
Hoi Lisanne,
Ik heb weer met veel plezier jeverhaal gelezen. Goed bezig hoor! Succes verder!
Groetjes van de Hakjes -
03 November 2014 - 23:37
Nina:
Lisanne!
Wat heb ik allemachtig hard moeten glimlachen om je verhaal en ik zie het al helemaal voor me. Je bent bezig met een geweldig avontuur wat je geweldig goed en mooi kan verwoorden.
En je moet maar zo denken: Bijna niemand kan zeggen dat hij/zij 23 is geworden in een land waar olifanten over de snelweg lopen en waar wilde zwijnen in die lobby kunnen lopen. Dan zou ik toch kiezen voor die truien en het liefst nog meer sokken over elkaar heen doen.
Geniet er van en niet te veel werken he! Op zn Afrikaans.
Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
